ELIZA SEGIET

ELIZA SEGIET

Inverted Time

What am I doing here?

Am I amusing myself?

I'm looking for youth

among young people.

Mental mirages are like

flights between good and evil.

I listen to stories

about the wonders of the future.

What am I doing here?

Am I taking my time?

I'm looking for old age

among old people.

Life is not a pendulum

and never comes back.

Remains

the motion of memory and oblivion.

And I,

listen to

what is still left –

inverted time.

 

Odwrócony czas

Co ja tutaj robię?

Zajmuję sobie czas?

Szukam młodości

wśród młodych ludzi.

Myślne miraże są jak

awiacje w dobro i zło.

Słucham opowieści

o cudach przyszłości.

Co ja tutaj robię?

Zajmuję sobą czas?

Szukam starości

wśród starych ludzi.

Życie to nie wahadło

i nigdy nie wraca.

Pozostaje

ruch pamięci i niepamięci.

A ja,

słucham tego

co jeszcze zostało –

odwróconego czasu.

 

Labyrinth

In the vortex of dance,

wandering in the labyrinth of time

she saw

the ephemerality of existence.

Today turns into yesterday

as in the Heraklite river

 fluid, smooth.

Although trees live longer than humans,

slouching between them

one can see the scattered dandelions.

And behind a tall wall of boxwood

there is everything

one cannot go back to.

Every ray of the sun

is a hope for existence,

even though

at some point it will

not allow for a gust of life.

 

Labirynt

W tanecznym wirze,

błądząc w labiryncie czasu

zobaczyła

efemeryczność istnienia.

Dziś zamienia się na wczoraj

jak w heraklitejskiej rzece

 płynność, płynność.

Choć drzewa żyją dłużej od ludzi,

to snując się między nimi

widać już rozsypane dmuchawce.

A za wysokim murem z bukszpanu

jest wszystko

do czego nie można już wrócić.

Każdy promień słońca

jest nadzieją dla istnienia,

któremu

kiedyś nawet ono

nie pozwoli na poryw życia.

 

Jokester

We frolic with death,

every day we joke about life.

And it slips by.

Every day we get closer

to no longer being human,

instead to being

only a body

and a memory

in the minds of the Jokesters.

 

Figiel

Figlujemy ze śmiercią,

codziennie żartujemy z życia.

A ono umyka.

Każdego dnia mamy bliżej,

aby przestać być człowiekiem,

a stać się

tylko ciałem

i wspomnieniem

w umysłach Figlarzy.

 

Involuntarily

When we are

anointed with life,

marked by destiny,

we wonder

why

the same Demiurge

gives us life and death?

Why

do we have to

agree on destiny?

Often -

involuntarily.

 

Mimo woli

Kiedy zostajemy

namaszczeni życiem,

naznaczeni przeznaczeniem,

zastanawiamy się

dlaczego

ten sam Demiurg

daje nam życie i śmierć?

Dlaczego

musimy

godzić się na przeznaczenie?

Często -

mimo woli.

 

Parachron

Entwined in a minute seconds

bud into hours

and keep on going.

And we

cuddled in time,

surrounded by the world

sometimes look into the sky

to count the stars

and wait for the sunrise.

Without a watch

one can live.

It is not a parachron*

but it colors a minute

that no longer waits for the cuckoo.

At the end and at the beginning

we are always in time.

* para- ("protection against") + chron ("time")

 

Czasochron

Splecione w minutę sekundy

pączkują w godziny

i dalej mkną.

A my

wtuleni w czas,

otoczeni światem

niekiedy spoglądamy w niebo,

by liczyć gwiazdy

i czekać na wschód słońca.

Bez zegarka

można żyć.

On nie jest czasochronem

lecz wybarwia minutę,

która już nie czeka na kukułkę.

Na końcu i na początku

jesteśmy zawsze w czasie.

 

This Moment

Ready for happiness,

we greedily go towards it.

And when it opens like a

dawn-awakened nenuphar,

it is not because

it will always be so,

but in order to enjoy

this moment.

 

Ta chwila

Gotowi na szczęście,

zachłannie idziemy ku niemu.

A kiedy ono otworzy się jak

świtem obudzony nenufar,

to nie dlatego,

że tak będzie zawsze,

lecz po to, by cieszyć się

tą chwilą.

 

TRANSLATED BY ARTUR KOMOTER

ELIZA SEGIET 

ELIZA SEGIET– graduate with a Master'sDegree in Philosophy, completedpostgraduatestudies in Cultural Knowledge, Philosophy, Arts and LiteratureatJagiellonianUniversity, as well as Film and TelevisionProduction in Lodz. Torn between poetry and drama. Likes to lookinto the clouds, but keepsbothfeet on the ground. Her heartisclose to the thought of Schopenhauer: "Ordinary people merely think how they shall 'spend' their time; a man of talent tries to 'use' it". Author'sworks can be found in anthologies and literarymagazines in Poland and abroad (Albania, Australia, Bosnia and Herzegovina, India, Kosovo, Sweden,Scotland,USA)

Eliza Segiet  – absolwentka studiów magisterskich Wydziału Filozofii, studiów podyplomowych – Wiedza o Kulturze i Filozofia, Studiów Literacko Artystycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Studium Realizacji i Eksploatacji Telewizyjno-Filmowej w Łodzi. Rozdarta pomiędzy poezją a dramatem. Lubiąca spoglądać w chmury, ale twardo stąpająca po ziemi. Jej sercu bliska jest myśl  Schopenhauera: „Zwyczajni ludzie myślą tylko o tym, jak czas spędzić, kto ma jakiś talent – jak czas wykorzystać”. Jej twórczość można znaleźć w antologiach i czasopismach literackich w kraju i poza granicami (m.in. Albania, Australia, Bośnia i Hercegowina, Indie, Kosowo, Szkocja, Szwecja, USA.